Water en zelftest

Al een paar jaar werk ik er naar toe om van het dakwater bruikbaar water te maken en het gaat steeds beter. Als eerst belangrijkste zit er een lange koperdraad in het vat en niet alleen maar een stuk los koper, zoals men aanraadt om in ieder geval Samonella, Legionella en Ascaris te vermijden. Om risico's uit te sluiten heb ik daarom het water aan een aardpen geleid. Ook zal het water niet, of niet lang alkalisch (zuur) kunnen blijven omdat dit dan wordt afgevoerd door het koper. Dankzij de Kabelbacterie ben ik op dit idee gekomen; zo is van laag in het water tot bovenin sluiting. Afgelopen jaar heb ik voor het eerst de meeste slijk eruit gehaalt, maar ik laat het gewoon weer ontstaan. Dat is vanwege de zuigwerking die het heeft en dit helpt het zuiveren. Als het met een voel op prof test dan te slijkerig is, dan heb ik te lang gewacht om de vijver te vullen waar al visachtige wezens zijn gespot en een aantal kikkers en de merel drinkt ook elke dag van dit water en ik heb dat vandaag ook gedaan en het heeft nu een ph van 6,5-7 en smaakt vele malen lekkerder dan wat er nu uit de kraan komt. Ik werd zelf even herinnert hoe het kraanwater een aantal jaar geleden smaakte; zoals het hoort..! De ph verhoging van het regenwater komt door de kiezelgruis die ik op de bodem van het vat heb laten zinken. Eigenlijk ben ik klaar om de drinkwatertest te doen. Toch als ik zie wat voor water we voorgeschoteld krijgen, vertrouw ik die testlabs minder dan mijzelf. Ik ga de uitdaging aan met #WML, maar wil ook graag een steentje bijdragen met ons water. Dus laat dit bericht niet ongezien blijven, want het gaat om ieders gezondheid. Dit is wat ik doe en voor geboren ben, zélf iemand zijn en helpen de boel recht te zetten. Uitgekookt geremineraliseerd kraanwater smaakte nog niet zo lekker als het behandelde regenwater: