Nu zit het vast volgens dit principe bij wat potplanten die zo onderling elkaar kunnen bijsturen. Het lichte stroompje kan vervolgens via kristaltechniek(transistor) worden versterkt, zonodig door nog een reactieproces heen, weer terug erin, erdoorheen. Zo komt het in een versnelling die pas stopt als je slecht voor de plantjes zorgt. Laat me nog maar effe knutselen dit jaar, dan komt dit helemaal klaar. Die gigantische fusiereactor is volgens mij helemaal niet meer nodig. Als deze nano-reactie ooit teveel gaat opwekken kan dit mooi naar de Aarde die best wat meer fut kan gebruiken.
Veel success!